Robert Hertogen en Hortense Heinig
Op 26/04/1945 zijn Robert Hertogen en Hortense Heinig getrouwd, 12 dagen voor het einde van de 2de wereldoorlog op 08/05/1945. Brussel was op hun trouwdag dan al 6 maand en half bevrijd, op 4 september 1944. In sommige delen van België werd na de bevrijding van Brussel nog verder gevochten, zo werd Turnhout maar op 24/09/1944 bevrijd en het Von-Rundstedt-offensief in december van dat jaar moest nog komen.
 

Ontbijt bij juffrouw Nagels (links), collega van Paula en Hortense Heinig
bij de KAV. Ook juffrouw Vandekeybus  (3de van links) staat op
de foto samen met tante Paula en broer en 5 zussen van Robert.
Trui Hertogen moest voor de boerderij en de beesten zorgen.
Maar waar zijn de ouders Heinig en Hertogen?

   

Hortense Heinig komt toe aan de kerk
 

Samen op de stoep, merk de gasreservoirs
op het dak als brandstof voor de wagens
 

De korenaren staan voor symbool van de vruchtbaarheid, in Riemst van het veld geplukt door Trui Hertogen, die moest wachten tot de koe zou kalven en intussen ook een gans veld met wortels geoogst heeft en stikkapot was toen iedereen terug thuis kwam. Mèm die de tram deed stoppen tussen twee haltes in was het verhaal van de dag. Van het veld naar het Noord en dan met de tram naar de rue Capart in Jette.
 

 Consecratie in de mis en van de gehuwden
 

 

Een mis met drie priesters, waaronder E.H. Cardijn (links)
 

Het epistel en het evangelie, nu moet Robert luisteren
 

De communie, eet en drinkt het lichaam van Christus
 

Cardijn: belooft gij elkaar trouw in goede en in kwade dagen?
 

De uitwisseling van de ringen, Robert bij Hortense
 

De uitwisseling van de ringen, Hortense bij Robert
 

Hortense Heinig en Robert Hertogen komen
naar buiten, maar waar is de familie, de ouders,
blijven in de fotoreportages buiten beeld.

Kajotsters en Kajotters vormen de erehaag voor Robert en Hortense
 

Bloemetjes van de kindjes, symbool van wat er komen gaat

De social talk van gehuwden na de erehaag
 

Nog eens op de foto met parochiepriester
 

En nog eens het koppel alleen in the picture
    

Hortense met prachtig omhooggewerkt haar, Robert fixeert jou

Bezoek in Riemst na de trouw. Hortense Heinig kon niet op tijd
zijn voor de foto, maar niet geklaagd, met een fotoshop van in die
tijd werd de tijdsmachine even teruggedraaid.
Maar Robert had zijn ticket voor Limburg al bekomen, hij moest er de Kristelijke Werklieden Beweging uitbouwen, in het spoor van zijn ervaring in de KAJ. Hij had ook kunnen kiezen om ACV-propagandist te worden maar allicht was de vormingsbeweging, en de benadering van Cardijn hem het liefste.
 
En het leven is zoals het is, er moest een huis gezocht in Hasselt. en het werd, na een korte tussenstop in de Maastrichterstraat in het centrum van Hasselt, Kiewit. Er werd ingetrokken in een van de rijzige huizen met terrasje langs het spoor, waarlangs later de Philipsfabriek werd opgetrokken. Het huis is nu afgebroken maar er staan nog 2 identieke exemplaren.

Toen het jonge gezin er introk was het nog in onderkomen staat, niet in alle ramen waren al terug vensters gezet. Maar Pa van Riemst, de vader van Robert, heeft met plezier het huis in orde gebracht, zodat de eerste maanden geen huur diende betaald.
 

 
De eerste weken na de verhuis van Hortense Heinig naar Limburg kreeg ze bijna dagelijks een briefje van het moeder, Caroline Steens. Of ze zich wel goed wilde verzorgen, en vooral ook haar hardwerkende echtgenoot, en of ze hem wel elke dag Ovolmaltine te drinken gaf, de krachtdrank made in Zwitserland. Alsof Clavadersch uit het verre Clavadel bij Davos, na baas van Hortense geweest te zijn in Brussel, nu ook nog vanuit Zwitserland de nodige vitamine aan haar echtgenoot zou bezorgen.
 

 

Robert Hertogen, Studiofoto Bartok - Hasselt - 1958
 

Volksfeest van de KWB met Robert op de fiets met klomp.
Platenwinkel Huis Govaerts zal de toegangspoort worden
voor de rock-en roll in de 50- en 60-tiger jaren. Zoon Govaerts
speelde trouwens nog als keeper mee met de Hawai Hasselt.
 

 

Het balletje mag niet uit de klomp,
wie het verste geraakt heeft gewonnen
 

Als KWB-Verbondssekretaris met een woordje aan
de vrijwilligers van Ziekenzorg aan de Salvator-kliniek
 

Hertogen Robert, voorlezer in de Sint-Quintinuskerk in Hasselt,
bij de begrafenis van Mgr. Broekx. Robert Hertogen hield
 bijzonder van deze foto en dat die in het huis bleef hangen.
  

Inhuldiging als priester van Loyens, neef van Robert Hertogen, verschillende
van z'n kinderen en hun neefjes en nichtjes staan mee op de foto.
Het is, voorzover geweten, de enige priester, hier een Franciscaan
die in alle gevolgde familielijnen het tot priester gebracht heeft,
de profetische woorden van Paul Schreurs, in het leiderslokaal van
het college ten spijt: Hher zitten de intellectuelen van Limburg, de pleitbe-
zorgers van de milieuwerking, de toekomstige ministers en bisschoppen.
Als een verre afgeleide is Raoul Hedebouw nu evenwel aan zet.
   

Lourdes 1963 - Eindelijk zelf eens mee naar Lourdes, in de KWB-
verantwoordelijk voor de Mijnwerkers Brancardiers en de
Lourdesbedevaarten, maar waar is mijn vrouw?
 

Lourdes 1963 - Gevonden.
  

Het beeld van Robert Hertogen, met pijp, tot 1968
bij z'n hartinfarct, maar altijd met Baskische muts,
nog van de tijd van de zending naar Pézenas (Fr)
 

Als Verbondssecretaris KWB op een Vlaamse kermis. De KWB
was als socio-culturele vereniging een rots in de branding van de
'volkscultuur'. Elk jaar in de Sint-Catharina-parochie het Driekoningen-
feest met telkenmale de tombola in regie van mr. Remans.
 

Onder het toeziend oog van Monseigneur Broeckx de medewerkers
en collega's van Robert Hertogen in de Tramstraat
 

Robert Hertogen, de oudste gesyndiceerde
 tussen andere gemedailleerden en collega's.
 

Medailles - Artikel HbvL, 09/04/1986
 

Decoraties van de vakbond - Robert Hertogen - 1986

Robert Hertogen, gedecoreerd en onmiddellijk terug aan het werk
 
 Artikel nog op te zoeken

Artikel HbvL bij pensioenstelling Robert Hertogen
 

Robert Hertogen
   

20 jaar getrouwd in 1965 in Hasselt
 

Robert Hertogen en Hortense Heinig met
Kris, Jan, Paula, Marina, Luk, Leo, Karel en Gerda